Şeb-i Arus, Mevlevilikte Mevlana Celaleddin Rumi'nin ölüm yıl dönümü için kullanılan bir terimdir. Farsça kökenli olan bu ifade, "düğün gecesi" anlamına gelir. Mevleviler için Şeb-i Arus, bir matem günü değil, aksine Mevlana'nın Sevgili'ye (Allah'a) kavuştuğu ve vuslata erdiği bir sevinç günüdür.
Temel İnanç: Mevlana'nın ölümünden sonra ruhunun Allah'a ulaştığı ve ebedi birliğe kavuştuğuna inanılır. Bu nedenle, Şeb-i Arus, bir ayrılık değil, bir kavuşma ve yeniden doğuş olarak kabul edilir.
Törenler: Şeb-i Arus törenleri genellikle Mevlevi sema töreni ile anılır. Bu törende semazenler, sema adı verilen dönme hareketiyle Allah'a yakınlaşmaya çalışır. Semazenlerin giydiği kıyafetler ve yaptıkları hareketler de manevi anlamlar taşır.
Anlamı: Şeb-i Arus, sadece Mevlana'yı anmakla kalmaz, aynı zamanda insanın ölüm ve ötesi hakkındaki düşüncelerini de tetikler. Ölümün bir son olmadığı, aksine daha yüksek bir boyuta geçiş olduğu inancı Şeb-i Arus'un temel mesajıdır.